Kategoria: Programowanie Obiektowe 2017

Zaprojektuj klasę, reprezentującą figurę na płaszczyźnie: trapez równoramienny.

Zaproponuj zestaw pól dla tej klasy, pozwalający na jednoznaczne określenie jej położenia na płaszczyźnie względem początku układu współrzędnych oraz jednoznacznie określający jej rozmiary (np. długości boków, podstawy, itd.). Dla uproszczenia przyjmij, że trapez jest zawsze rysowany w określonej pozycji, np. podstawą równolegle do osi X. Projektując zestaw pól postaraj się zminimalizować ich liczbę. Np. gdyby to dotyczyło kwadratu, to do określenia położenia wystarczą współrzędne jednego z wierzchołków, np. lewy-dolny, a do określenia rozmiarów – długość jednego boku. Za pomocą tych wartości jesteśmy już w stanie łatwo wyznaczyć w kwadracie współrzędne wszystkich pozostałych wierzchołków oraz długości pozostałych boków.

Zbiór pól reprezentujących położenie trapezu powinien być rozłączny ze zbiorem pól reprezentujących jego rozmiary, tak aby ewentualne operacje zmiany położenia nie obejmowały modyfikacji pól rozmiaru, a np. skalowanie nie modyfikowało pól położenia.

Wszystkie pola mają być niedostępne z zewnątrz (zadeklarowane jako private).

Do klasy dodaj trzy metody zadeklarowane jako publiczne:

1. Pierwsza – ma ustalać położenie i rozmiary figury, tj. modyfikować wartości pól opisujących położenie i rozmiar. Nowe wartości dla pól powinny być podawane w argumentach wywołania metody. Metoda powinna kontrolować poprawność wartości podawanych w argumentach wywołania i jeżeli są nieprawidłowe (np. ujemne długości boków) powinna je zastępować bezpiecznymi wartościami domyślnymi.
2. Druga – powinna wypisywać wartości wszystkich pól figury w oknie konsoli oraz dodatkowo wypisywać aktualne współrzędne wszystkich jej wierzchołków wyliczone na podstawie wartości pól.
3. Trzecia – powinna wyrażać przekształcenie symetrii osiowej względem prostej opisanej równaniem x=n, tj. jako argument powinna przyjmować wartość rzeczywistą n, a w swoim działaniu powinna przeliczyć wszystkie wartości tych i tylko tych pól, które są odpowiedzialne za położenie tak, aby w rezultacie tego działania przyjęły one wartości określające położenie figury po przekształceniu.

Napisz program, który w funkcji main deklaruje obiekt typu trapez, po czym:

1. inicjalizuje go wartościami pobranymi od użytkownika, tak aby powstał prawidłowy trapez, korzystając z metody nr 1,
2. wywołuje na rzecz tego obiektu metodę nr 2 wypisującą wszystkie pola i współrzędne w oknie konsoli,
3. prosi użytkownika o podanie argumentu dla metody symetrii osiowej i wywołuje na rzecz tego obiektu metodę nr 3,
4. ponownie wywołuje na rzecz tego obiektu metodę wypisującą wszystkie pola i współrzędne w oknie konsoli, aby zobaczyć nowe położenie figury,
5. ponownie wywołuje na rzecz tego obiektu metodę symetrii osiowej z tym samym argumentem co poprzednio,
6. a na koniec jeszcze raz wywołuje metodę wypisującą wszystkie pola i współrzędne w oknie konsoli, aby sprawdzić, czy figura wróciła na swoje miejsce.

PO2017w8.pdf

Napisz program, który pobiera od użytkownika jego nick oraz niewielką liczbę naturalną. Umieść w kodzie asercję, która sprawdza czy liczba jest rzeczywiście naturalna. Następnie program przystępuje do testu zręczności użytkownika: losuje znak alfanumeryczny występujący na klawiaturze (nie losuje znaków interpunkcyjnych, matematycznych i pozostałych „symboli”) i wypisuje go w oknie konsoli, po czym oczekuje na naciśnięcie przez użytkownika klawisza odpowiadającego wypisanemu znakowi. Wtedy natychmiast wypisuje następny znak i ponownie czeka na reakcję użytkownika. Jeżeli użytkownik się pomylił, również natychmiast wypisuje następny znak. Program wykonuje test tyle razy, ile wynosiła pobrana liczba naturalna.

Po zakończeniu testu wyświetlany jest czas trwania testu (liczony od wypisania pierwszej litery aż do ostatniej odpowiedzi użytkownika) i liczba trafnych odpowiedzi. Do pomiaru czasu użyj funkcji time i difftime. Dodatkowo zostaje otwarty plik txt o nazwie takiej jak podany nick, tj. „nick.txt” i do niego w kolejnym wierszu są dopisywane uzyskane wyniki (czas i liczba trafień). Jeżeli takiego pliku jeszcze nie ma, program wypisuje w oknie konsoli komunikat o tym, że taki plik jest właśnie zakładany. W komunikacie podana jest pełna ścieżka do folderu, w którym plik zostanie utworzony wraz z jego nazwą. Hint: pełną ścieżkę do bieżącego folderu można pobrać z argv[0].

Każda akcja jest odnotowywana w pliku „log.txt”: pobranie nicka i liczby naturalnej, wypisanie litery na ekranie, odpowiedź użytkownika (wraz z informacją, czy była poprawna). Każdy wpis w pliku „log.txt” zaczyna się od daty i czasu dokonania wpisu z dokładnością do sekund. Następnie wypisywany jest komunikat o zdarzeniu. Plik „log.txt” należy otwierać tak, aby nie stracić jego dotychczasowej zawartości i aby nowe informacje były dołączane na końcu.

Uwagi:

1. Zaproponuj własny sposób sprawdzenia, czy plik o podanej nazwie istnieje. Następnie napisz funkcję, która jako argument wywołania przyjmuje nazwę pliku, a zwraca wartość zero, jeżeli pliku nie ma, oraz 1 – jeżeli istnieje. Użyj tej funkcji do sprawdzenia, czy plik „nick.txt” istnieje.
2. Do sprawdzania błędów związanych z dostępem do pliku „log.txt” wykorzystaj stałą errno, a do generowania komunikatów – funkcje strerror i perror. Wszelkie komunikaty o sytuacjach błędnych, jakie wystąpiły w trakcie pracy programu związane np. z dostępem do plików, wysyłaj do standardowego strumienia dla komunikatów o błędach stderr. Hint: aby wygenerować np. błąd 13 (brak prawa dostępu do pliku) wystarczy wcześniej otworzyć plik za pomocą edytora typu MS Word albo OpenOffice Writer i pozostawić otwartym. Wtedy próba otwarcia tego pliku w trybie „w”, „a” lub „a+” przez nasz program powinna zakończyć się niepowodzeniem.

PO2017w7.pdf

zadania-semestralne-2017.pdf

Szczegóły u prowadzących zajęcia laboratoryjne oraz na stronie www.

Napisz program wczytujący z pliku listę rekordów (rekord to kolekcja kilku dowolnych wartości, każda ściśle określonego typu, występujących w ustalonej, zawsze tej samej kolejności). Wczytywane rekordy składają się z trzech pól i są zapisane w wierszach pliku tekstowego; każdy wiersz zawiera kolejno: nr indeksu studenta, nazwisko i ocenę, które rozdzielone są znakiem spacji. Typ danych do przechowywania jednego rekordu ma następującą strukturę:

struct student {
        int nr_indeksu;
        char nazwisko[30];
        float ocena;
        struct student *nast;
        struct student *poprz;
};

W funkcji main pobierz od użytkownika nazwę pliku z danymi, otwórz ten plik w trybie do odczytu, a następnie wczytaj zawartość pliku do listy dynamicznej dwukierunkowej. Po wczytaniu każdego kolejnego wiersza dodawaj nowy element w takim miejscu listy, aby pozostawała uporządkowana rosnąco względem nr indeksu studenta. W trakcie wczytywania program powinien wypisywać na ekranie aktualnie odczytywane wartości. Przyjmij, że dane w pliku są zawsze poprawne, tj. wiersz zawsze zawiera trójkę prawidłowych napisów w prawidłowej kolejności.

Po zakończeniu czytania zamknij plik i wypisz na ekranie zawartość listy (rekordy powinny być już wtedy posortowane).

Następnie usuń z niej elementy reprezentujące studentów, którzy mają ocenę niższą niż 4.

Na koniec pobierz od użytkownika nazwę pliku do zapisu, otwórz plik o podanej nazwie w trybie do zapisu i zapisz do niego zawartość listy dynamicznej (stan już po usunięciu elementów) w takim samym formacie, jak w pliku wejściowym, tj. każdy wiersz zawiera nr indeksu studenta, nazwisko i ocenę, które rozdzielone są znakiem spacji. Po zakończeniu zapisywania zamknij plik i zakończ działanie programu.

Przygotuj odpowiedni plik tekstowy z prawidłowymi danymi wejściowymi i umieść go we właściwym katalogu. Przygotuj dane w pliku tak, aby:

1. rekordy reprezentujące studentów z oceną poniżej 4 były przemieszane z rekordami studentów z oceną 4 i wyższą niż 4 i aby znalazły się na początku, w środku i na końcu pliku,
2. numery studentów w kolejnych wierszach nie były uporządkowane rosnąco.

PO2017w6a.pdf
PO2017w6b.pdf

Napisz program wczytujący z pliku listę rekordów (rekord to kolekcja kilku dowolnych wartości, każda ściśle określonego typu, występujących w ustalonej, zawsze tej samej kolejności). Wczytywane rekordy składają się z trzech wartości. Wartości te są zapisane w jednym wierszu pliku tekstowego; każdy wiersz zawiera kolejno: nr indeksu studenta, nazwisko i ocenę, które rozdzielone są znakiem spacji. Typ danych do przechowywania jednego rekordu ma następującą budowę:

struct student {
	int nr_indeksu;
	char nazwisko[30];
	float ocena;
	struct student *nast;
};

W funkcji main pobierz od użytkownika nazwę pliku z danymi, otwórz ten plik w trybie do odczytu, a następnie wczytaj zawartość pliku do listy dynamicznej jednokierunkowej. W trakcie wczytywania program powinien wypisywać na ekranie aktualnie odczytywane wartości. Po zakończeniu czytania zamknij plik. Przyjmij, że dane w pliku są zawsze poprawne, tj. wiersz zawsze zawiera trójkę prawidłowych napisów w tej samej kolejności.

Po odczytaniu odwróć porządek elementów w liście dynamicznej, tak aby zaczynała się od ostatniego wczytanego elementu, a kończyła na pierwszym.

Następnie pobierz od użytkownika nazwę pliku do zapisu, otwórz plik o podanej nazwie w trybie do zapisu i zapisz do niego zawartość listy w takim samym formacie jaki miał plik wejściowy. Po zakończeniu zapisywania zamknij plik, usuń listę i zakończ działanie programu.

Przygotuj odpowiedni plik tekstowy z prawidłowymi danymi wejściowymi i umieść go we właściwym katalogu. Przygotuj dane w pliku tak, aby zawierał co najmniej 4 rekordy. Do obsługi plików wykorzystaj funkcje fopen, fclose, fprintf, fscanf i feof. Wszystkie z biblioteki: stdio.h.

PO2017w5.pdf

1. Ponieważ nadal dostaję listy z pytaniem o zgodę na odrobienie zajęć lab. w innej grupie, chciałem jeszcze raz potwierdzić: można JEDNORAZOWO przyjść do innej grupy aby odrobić tam zajęcia, jeżeli nie możecie Państwo być na uczelni w terminie swoich zajęć (z różnych powodów). Nie jest do tego potrzebna moja zgoda jako koordynatora przedmiotu. Potrzebna jest jedynie zgoda prowadzącego zajęcia, na które chcecie przyjść, oraz wolne stanowisko w pracowni komputerowej.
   Wszyscy prowadzący generalnie zgadzają się na takie zamiany, ALE POTEM.. to Państwa obowiązkiem jest dopilnować, aby informacja o zdobytych punktach dotarła do waszego prowadzącego zajęcia lab. ponieważ z zasady nie dopisujemy punktów nieswoim studentom. Standardowa droga, to mail z prośbą, aby informacja o zdobytych punktach została przesłana do waszego prowadzącego. To z reguły kończy sprawę, bo prowadzący często wymieniają się informacjami. Proszę jednak potem upewnić się u swojego prowadzącego, czy ta informacja dotarła i czy zdobyte punkty zostały wam zapisane.
2. Konsultacje mam we wtorki od godz. 12:00 do 13:00. Pokój 1228, bud. 12. Informacja o tym znajduje się na mojej stronie w USOS.
3. Tematy zadań semestralnych zostaną rozdane w tygodniu: 3-9 kwietnia. Programy muszą nie tylko działać zgodnie z opisem, ale przede wszystkim wykorzystywać odpowiednie konstrukcję programowania obiektowego, których lista zostanie podana przez prowadzących przy okazji rozdawania tematów.